Généalogie/Calanthe

Transcription

Calanthe

http://web.archive.org/web/20000304153539/http://sapkowski.fantasy.art.pl/wc/ciri/calanthe.html.po

CALANTHE Fiona Riannon urodziła się w Cintrze jako legalna córka króla DAGORADA i królowej ADALII zwanej Wróżką. Drugie i trzecie imię nadano jej, by przypomnieć sławne antenatki. Ale skutek był raczej negatywny, przypomniał sprawę kazirodztwa - FIONA i RIANNON były wszakże antenatkami obojga rodziców dziewczynki.

Tron Cintry objęła po śmierci ojca w wieku lat czternastu. Już w wieku lat piętnastu, po zwycięskim poprowadzeniu cintryjskich wojsk do boju pod Chociebużem (przeciwko armii Nazairu) CALANTHE zyskała przydomek Lwicy z Cintry.

CALANTHE była zamężna dwukrotnie. Pierwszy związek zawarła w wieku 17 lat ze starszym od niej o 7 lat ROEGNEREM, diukiem de Salm. Było to typowe małżeństwo dynastyczne. Lwica CALANTHE początkowo w ogóle nie chciała wychodzić za mąż, potem zaś, gdy zdecydowała się po wielu namowach na małżeństwo z rozsądku, okazało się, ze trudno o chętnych. Zbyt wiele plotek krążyło o królewnie - potem królowej - Cintry. Plotkowano o związkach kazirodczych w rodzinie, plotkowano o "gorącej krwi", o licznych romansach i przygodach. Plotkowano nawet o wynaturzonym związku CALANTHE z jej kuzynką, królową Meve z Lyrii. Wszystko to powodowało, że kolejni królewicze i książęta grzecznie odmawiali, gdy proponowano im koligację.

Trzeba było szukać daleko - i znaleziono: w Ebbing, w księstwie Salm. Dla młodego diuka ROEGNERA de Salm małżeństwo z królową Cintry było wielkim zaszczytem i awansem, toteż ROEGNER - choć znał plotki - zgodził się bez wahania. CALANTHE, jak mówiono, niemal w ostatniej chwili znowu odechciało się zamęścia i miała podobno zamiar storpedować całą sprawę udając przed oblubieńcem wściekłą jędzę i sekutnicę... Ale zmieniła zamiary, gdy zobaczyła ROEGNERA - diuk był bowiem diablo przystojny!

Była w końcu w tym królewskim mariażu miłość, czy też jej nie było, dziś już stwierdzić się nie da. Ale ponad wszelką wątpliwość - a wbrew plotkom - było to małżeństwo zgodne - zwłaszcza gdy po dwóch latach urodziła się córka, PAVETTA.

Gdy ROEGNER zmarł, CALANTHE miała kilka ofert ponownego zamążpójścia - m.in. ze strony króla Ervylla z Verden i znacznie młodszego od niej króla Venzlava z Brugge. Nie skorzystała z żadnej z tych ofert. Mówiło się dużo o jej romansach, ale albo były to plotki albo królowa była nad wyraz dyskretna, albowiem nie zachowało się nic, co mogłoby być uznane za dowód.

W pewnym okresie wielka fascynacja królowej osobą EISTA TUIRSEACH, jarla Wysp Skellige, dała asumpt do nowych plotek o romansie, ale ponownie plotka zdaje się wyolbrzymiać sprawę. Wiadomym jest, że EIST TUIRSEACH oświadczał się królowej kilkakrotnie, ale zawsze dostawał kosza.

Dopiero gdy PAVETTA ukończyła piętnaście lat i wybuchła jej słynna, zakończona małżeństwem afera miłosna z DUNY'M - Jeżem, CALANTHE zdecydowała się przyjąć oświadczyny EISTA - w ten sposób w Cintrze odbyły się jednocześnie dwa śluby i dwa wesela.

CALANTHE i EIST przeżyli razem 13 lat, ale nie mieli dzieci.

Gdy armia Nilfgaardu przeszła Schody Marnadalu i wtargnęła do Cintry, CALANTHE i EIST TUIRSEACH, para królewska, we własnych osobach stanęli na czele wojsk, W Bitwie Marnadalskiej król EIST poniósł śmierć, CALANTHE zaś, z bezprzykładną odwagą osłaniając z garstką rycerzy odwrót pobitej armii, została ciężko ranna. Zdołano wywieźć ją z pola walki i przetransportować do Cintry. Gdy Nilfgaardczycy wdarli się do miasta i jasnym się stało, że zamek padnie również, CALANTHE zażądała, by ją zabito lub dano coś ostrego, czym otworzy sobie żyły. Gdy odmówiono jej, dopełzła do okna i rzuciła się z wieży, zabijając na miejscu.

Ciało królowej zostało zbezczeszczone przez zdobywające zamek Cintry oddziały Pacyfikatorów z Gemmery i prawdopodobnie spalone wraz z innymi poległymi na ogromnych stosach przed murami miasta. Mimo tego CALANTHE ma nawet nie jeden, ale d w a cenotafy - jeden na Wyspach Skellige, gdzie symbolicznie spoczywa obok drugiego męża, jarla EISTA TUIRSEACH. Drugi - niezwykle piękny - cenotaf znajduje się w Cintrze, w krypcie królewskiej w podziemiach zamku. Został zbudowany na rozkaz Emhyra var Emreisa, imperatora Nilfgaardu, równo w rok po zdobyciu Cintry. Decyzja o zbudowaniu cenotafu spotkała się z chłodnym przyjęciem w kręgach wojskowych Nilfgaardu, ale przyczyniła się do wzrostu popularności cesarza wśród podbitej ludności Cintry.